Hola, chámome Espurius Decimus, comezo a miña viaxe o 3 de Januarius do 878 a.V.C.
Vivo en Vindolanda e quero facer unha experiencia única ata Lucus Augusti.
Meu pai é lexionario das nosas tropas e deume un gran equipamento. Así quedei:
O meu primeiro obxectivo é chegar a Londinium e para lograr isto tiven que escapar dunha gran loita que había e tamén escapar de perigosos animais.
Todo isto levoume mais de dous meses, pero mereceu a pena facelo:
Ao chegar a Londinium atopeime cun home que me dixo que el ía nunha embarcación que se dirixía a Vorgium pero para isto tiñamos que bordear un gran anaco de costa francesa entón pregunteille se podia ir, el dixome que si e eu alegreime moitisimo.
O barco era así:
O capitán informoume que nos ía levar tempo; que corriamos moitos perigos e que saldriamos a mañan seguinte moi cedo e mentres tanto que me darían un lugar de aloxamento. A maña seguinte o capitan veume despertar para marchar. Dixeralle a un home que se podia coidar do meu cabalo ata a volta e el aceptou.
Durante o camiño levamos un gran susto foi isto:
Unha balea xigante estivo a punto de tirarnos ao mar pero deron controlado o barco e non houbo danos graves e continuamos a viaxe.
Tras bordear durante varios meses a costa francesa e facer un longo camiño ata Vergium, unha das cidades francesas do imperio romano cheguei alí e fun venvido polos seus habitantes. Cando me fun deronme un carruaxe deste estilo:
Dende alí decidín facer un longo percorrido ata Hispania tiña pensado parar en Pompaelo.
Xa cheguei a Pompaelo e a verdade é que estou moi contento de lograr chegar a Hispania e ainda estou mais contento porque atravesei Francia sen ningún problema. Durante un día dediqueime a observar a cidade, como este templo tan bonito:
Ao segundo día de estar en Pompaelo decidín irme daquela cidade e dirixirme ata Virovesca, este percorrido dixeronme que con un cabalo levariame percorrelo nunha semana pero decidín ir andando porque así podría observar mais a paisaxe. En dúas semanas cheguei e a verdade e que cada vez penso que Hispania non ten case ningún perigo, isto é IMPRESIONANTE. Cando cheguei o primeiro que decidín buscar foi unha hospederia, e o momento atopei un e o mellor foi que me invitaron a un banquete no que había moitísima comida, como esta:
Quedei moi satisfeito e ao rematar de cear fun para a cama. Ao día sín levantarme cedo e mirar a cidade ata o mediodía que marcharía deica Segisamo, un percorrido que me levaría unha semana e media mais ou menos. Ao dirixirme cara Segisamo atopeime cun só perigo un lobo que viu ao lexos, levei un gran susto porquee dirixíase a toda velocidade a onde eu me atopaba. Decidín subirme a un árbol e coller unha pedra para protexerme e cando chegou púxose a trepar polo árbol pero eu tireille a pedra e quedou incosciente. Eu logrei escapar e continuar o meu camiño. Tras varios días de percorrido cheguei a Seguisamo, a xente de aquela cidade era moi amable pero ao mesmo tempo moi seria atenta a ataques dalgún poboado. Aloxeime nun hospedaxe por un aúreo (moeda de ouro romana).
A maña seguinte levanteime moi cedo e marchei moi contento porque deranme comida para uns días por iso decidín dirixirme hacia Legio un capamento militar. Alí preferín non parar e dirixirme ata Asturica. Como en todas as cidades hispánicas foi moi agradable xa que me deron moitisima comida.
Ao día seguinte dediqueime a observar a cidade e o que mais me impresionou foi isto:
Ao pasar o día observando a cidade, anoiteceu moi rapidamente. Estaba moi canso e decidín irme para a hospedería e decansar ata o día seguinte.
Cando decidín marchar pedinlles aos habitantes desa cidade información sobre cantos días tardaría en chegar a Aquae Caldae, eles dixéronme que me levaría sobre unha semana ou dúas.
Todo foi con normalidade ata que, según os meus cálculos atopábame a medio camiño,unha tormenta con fortes lóstregos e moita choiva obligoume a determe. Tras unha noite dormindo na tenda de acampar por fin parara de chover e puiden continuar a miña viaxe.
A chegada a Aquae Caldae foi impresionante, nada mais entrar alí a xente daquela cidade deume a benvida e a continuación leváronme a unha domus na que había un patio así:
Ao día seguinte pregunteille a unha persoa canto tempo me levaría chegar ata Lucus Augusti, ela díxome que como eles iban deixarme un cabalo lebariame sobre unha semana. Eu agradecinllelo e para alí fun.
Moito andei pero ao final logrei conseguilo así era Lucus Augusti:
En Lucus Augusti fixen un gran amigo, chamábase Cayo Maximus que me quixo levar a ver o castro de Viladonga, dixóme que alí habitaban castrexos, uns inimigos deles, e asusteime ao principio pero despois Cayo dixome que coñecía a unha persoa que habitaba alí. Collimos un carruaxe e cara Viladonga fomos.
Viladonga era incrible nunca vira un castro parecido a ese e a verdade é que tamen eran todos moi amables porque o amigo de Cayo deunos vestimenta de castrexos e colounos. Cando nos fumos eu marchei moi contento e agradecinllelo aos dous.
Ao día seguinte Cayo levoume as termas romanas e alí estivemos un gran rato.
Explicoume como era a súa vida cos seus familiares, desgraciadamente díxome que regular, porque tiñan falta de comida:
Seu pai traballaba de artesán, vendendo nos mercados todo tipo de cerámica, como esta:
Súa nai traballaba na casa facendo a limpeza, nisto non ganaba nada de cartos.
E a maioría de cartos eran gastados nun médico, que formaba parte dunha das familias ricas da cidade, porque o irmán de Cayo estaba moi enfermo dende fai moito tempo.
Decidín quedarme o resto de vida en Lucus Augusti por iso decidín comentarllo a meus pais que estaban en Vindolanda. Isto fíxeno a través dun correo. Tras un ano de espera chegou a carta de resposta, dícindo:
Hola Espurius:
Túa nai e eu falámolo. E dicidimos que a decisión é túa. Se te quedas, esperamos que o pases ben e agardámos que nos mandes cartas para informarnos de cómo che vai.
Apertas.
Eu moi contento, quedei en Lucus Augusti.
E vivín con Cayo e a súa familia durante moitos anos.
A chegada a Aquae Caldae foi impresionante, nada mais entrar alí a xente daquela cidade deume a benvida e a continuación leváronme a unha domus na que había un patio así:
Ao día seguinte pregunteille a unha persoa canto tempo me levaría chegar ata Lucus Augusti, ela díxome que como eles iban deixarme un cabalo lebariame sobre unha semana. Eu agradecinllelo e para alí fun.
Moito andei pero ao final logrei conseguilo así era Lucus Augusti:
En Lucus Augusti fixen un gran amigo, chamábase Cayo Maximus que me quixo levar a ver o castro de Viladonga, dixóme que alí habitaban castrexos, uns inimigos deles, e asusteime ao principio pero despois Cayo dixome que coñecía a unha persoa que habitaba alí. Collimos un carruaxe e cara Viladonga fomos.
Viladonga era incrible nunca vira un castro parecido a ese e a verdade é que tamen eran todos moi amables porque o amigo de Cayo deunos vestimenta de castrexos e colounos. Cando nos fumos eu marchei moi contento e agradecinllelo aos dous.
Ao día seguinte Cayo levoume as termas romanas e alí estivemos un gran rato.
Explicoume como era a súa vida cos seus familiares, desgraciadamente díxome que regular, porque tiñan falta de comida:
Seu pai traballaba de artesán, vendendo nos mercados todo tipo de cerámica, como esta:
Súa nai traballaba na casa facendo a limpeza, nisto non ganaba nada de cartos.
E a maioría de cartos eran gastados nun médico, que formaba parte dunha das familias ricas da cidade, porque o irmán de Cayo estaba moi enfermo dende fai moito tempo.
Decidín quedarme o resto de vida en Lucus Augusti por iso decidín comentarllo a meus pais que estaban en Vindolanda. Isto fíxeno a través dun correo. Tras un ano de espera chegou a carta de resposta, dícindo:
Hola Espurius:
Túa nai e eu falámolo. E dicidimos que a decisión é túa. Se te quedas, esperamos que o pases ben e agardámos que nos mandes cartas para informarnos de cómo che vai.
Apertas.
Eu moi contento, quedei en Lucus Augusti.
E vivín con Cayo e a súa familia durante moitos anos.
FIN
